Spotykamy się ponownie na stronach polskiego „Rycerza Niepokalanej”, aby zobaczyć, że nasza rycerska Wspólnota, założona i promowana przez św. Ojca Maksymiliana Kolbego,
nie jest skostniałym tworem, ale wspólnotą żyjącą. Jest jak rodzina, która żyje, rozwija się, by prowadzić swoją misję zdobywania świata dla Chrystusa przez Niepokalaną.
Chcemy opowiedzieć w prostych słowach, co dzieje się w różnych Wspólnotach Rycerstwa Niepokalanej, rozproszonych po całym świecie.
Rozpoczynając naszą krótką wędrówkę, zatrzymajmy się na chwilę w Ameryce Środkowej,
a dokładnie – w mieście Gwatemala, które jest stolicą Gwatemali. Tam właśnie, przy historycznym kościele św. Franciszka, swoją Wspólnotę mają rycerze Niepokalanej.
Jedną z aktywności, której się podejmują, jest pieczenie ciast i wykonywanie innych słodkości w każdą trzecią niedzielę miesiąca. Wszystkie sporządzone wypieki i słodycze trafiają na kiermasz. Zebrane ofiary przeznaczone są na różne potrzeby, na przykład na kwiaty, którymi dekorowany jest kościół; kupowane są kwiaty na wieńce zdobiące figurę Matki Bożej Niepokalanej w Jej grudniowe święto lub na nabożeństwa majowe. Część funduszy przeznaczona jest na działalność Wspólnoty. Według Luisa, który jest odpowiedzialny za Wspólnotę, intencja tego przedsięwzięcia jest prosta: „Chcemy dzielić się czymś konkretnym z parafianami, z członkami Rycerstwa, a także z naszymi opiekunami, czyli franciszkanami z klasztoru w Gwatemali.
Zaglądając do Wspólnoty Rycerstwa Niepokalanej w Hiszpanii, będziemy mogli zobaczyć nieco inny charakter ich zaangażowania, bardziej modlitewny. Chodzi
o inicjatywę zwaną Sobota z Niepokalaną, która organizowana jest w kościele Matki Bożej Różańcowej w Madrycie. Spotkania są animowane przez Wspólnotę Rycerstwa, a uczestniczyć w nich może każdy. Jedna
z uczestniczek tych spotkań, Myriam, nale- żąca do wspólnoty Rycerstwa, wyznaje: „Ta wspólna modlitwa dodaje mi otuchy, uświadamia, że Niepokalana jest światłem na mojej drodze i to Ona przybliża mnie do Jezusa”.
Inny uczestnik tych spotkań, Sebastián, mówi: „Jestem szczęśliwy, że mogę uczestniczyć w sobotnich spotkaniach Wspólnoty Rycerstwa. Od dzieciństwa Niepokalana była i jest wielkim filarem mojego życia. Miałem wiele wzlotów i upadków, ale Ona była zawsze obecna w moim życiu. Dziś staram się niczego nie podejmować, zanim nie zapytam Matki Bożej”.
Wspomniane wcześniej dzieła, podejmowane przez Wspólnoty MI, skierowane są
do członków parafii, do której należą też
rycerze. Wspólnota MI z Brazylii podjęła inicjatywę wyjścia do innych parafii, by również tam modlić się, mówić o dziele św. Ojca Maksymiliana i zapraszać do tworzenia nowych Wspólnot Rycerstwa. Można powiedzieć, że jest to dzieło misyjne na rzecz MI, któremu nadano roboczą nazwę Divulgação da Milícia – Propagacja Rycerstwa. Utworzono kilkuosobową grupę, która udaje się do różnych
parafii, gdzie wcześniej została zaproszona.
Taka promocja Rycerstwa odbywa się zazwyczaj w niedziele. Zależnie od decyzji księdza proboszcza katecheza na temat
św. Ojca Kolbego, oddania się Matce Bożej poprzez wstąpienie do Rycerstwa Niepokalanej, głoszona jest albo w trakcie Mszy świętych, albo po ich zakończeniu. Głoszący mają ze sobą różnego rodzaju materiały na temat istoty MI. Rozprowadzają również „Rycerza Niepokalanej”, oczywiście w języku portugalskim. Inicjatywa ta cieszy się wielkim zainteresowaniem. Wiele też osób wstępuje
w szeregi Rycerstwa, a w niektórych parafiach powstają nowe Wspólnoty MI.
Dla nas, zaangażowanych w Centrum Międzynarodowe MI, jak też zapewne
dla wszystkich członków MI, są to zawsze dobre wiadomości, gdy inne Wspólnoty, czasami znajdujące się na drugim końcu świata, nie bez wysiłku potrafią dokonać konkretnych kroków na rzecz Rycerstwa Niepokalanej. Jest to niewątpliwie znak naszej jedności, wspólnego celu i chęci dążenia do tego, aby jak najbardziej należeć do Niepokalanej. Cieszymy się z każdej informacji o kolejnych inicjatywach, zwłaszcza gdy otrzymujemy je z pierwszej ręki. Tak stało się pod koniec lutego, gdy do naszego Centrum zawitał o. Père Noël Dominique Kouao – przełożony Zgromadzenia Ojców Marianistów i asystent MI Wybrzeża Kości Słoniowej, spotykając się z o. Gilsonem, asystentem międzynarodowym MI. ■