Bóg jest Miłością – tak można sparafrazować święto, które jest obchodzone oktawę po Bożym Ciele
czyli uroczystość Najświętszego Serca Jezusa .
Kult Serca Jezusa, znany już od średniowiecza, rozpowszechnił się w Kościele i został oficjalnie uznany pod wpływem objawień, jakie miała XVII-wieczna mistyczka św. Małgorzata Maria Alacoque. W piątek 10 czerwca 1675 r., po oktawie Bożego Ciała Jezus powiedział do niej:
„Oto Serce, które tak bardzo umiłowało ludzi, że nie szczędziło niczego aż do zupełnego wyniszczenia się dla okazania im miłości, a w zamian za to doznaje od większości ludzi tylko gorzkiej niewdzięczności, wzgardy, nieuszanowania, lekceważenia, oziębłości i świętokradztw, jakie oddają mu w tym Sakramencie Miłości. Dlatego żądam, aby pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała był odtąd poświęcony jako osobne święto ku czci Mojego Serca i na wynagrodzenie Mi przez komunię i inne praktyki pobożne zniewag, jakich doznaję”.
Pan Jezus dał św. Małgorzacie Alacoque dwanaście obietnic, dotyczących czcicieli Jego Serca:
Dam im łaski, potrzebne w ich stanie.
Ustalę pokój w ich rodzinach.
Będę ich pocieszał w utrapieniach.
Będę ich pewną ucieczką w życiu, a szczególnie w godzinę śmierci.
Będę im błogosławił w ich przedsięwzięciach.
Grzesznicy znajdą w mym Sercu źródło i ocean miłosierdzia.
Dusze oziębłe staną się gorliwymi.
Dusze gorliwe prędko dojdą do doskonałości.
Będę błogosławił domom, w których wizerunek Serca mojego będzie czczony.
Osoby, które będą to nabożeństwo rozszerzały, będą miały imię swoje wypisane w Sercu moim.
Dam kapłanom dar wzruszania serc nawet najzatwardzialszych.
W nadmiarze miłosierdzia Serca mojego przyrzekam tym wszystkim, którzy będą komunikować w pierwsze piątki miesiąca przez dziewięć miesięcy z rzędu w intencji wynagrodzenia, że miłość moja udzieli łaskę pokuty, iż nie umrą w mojej niełasce, ani bez Sakramentów świętych, a Serce moje będzie im pewną ucieczką w ostatniej godzinie życia.
W jednym z rzymskich kościołów znajduje się obraz Il Gesù namalowany w 1767 r. przez Pompeo Batoniego . Jezusa ubrany jest w czerwoną tunikę , na którą ma narzucony niebieski płaszcz. Oba kolory są symboliczne – czerwony nawiązuje do męki i człowieczeństwa Jezusa, niebieski do Jego boskości i królewskości. Na obrazie widać jak Jezus wyciąga do nas swoje serce, trzyma je na dłoni, jakby chciał przypomnieć nam o swojej bezgranicznej miłości do nas, jakby mówił: „Ofiaruję Tobie moje serce „. Wydaje się , że jego wzrok pada tylko na mnie, przeszywa mnie.
Czy nasze spojrzenia spotkają się ?