Jezus doznaje wzruszenia podczas ostatniej wieczerzy. Po kilku latach spędzonych wspólnie z uczniami, wspólnych rozmowach, doświadczeniach , będzie musiał rozstać się nimi, aby wypełniły się proroctwa. W tej grupie na pierwszym planie widzimy:
Jana – umiłowanego ucznia. Jan symbolizuje nierozerwalną więź z Jezusem, bezgraniczne zaufanie do Niego. Widział więcej i lepiej słyszał. Do końca pozostał wierny swojemu Mistrzowi.
Judasza – zdrajcę, tego któremu Jezus dawał łaskę nawrócenia a on wybrał zdradę i grzech.
Piotra – tak bardzo pewnego swojej wiary w Jezusa. Niestety wyrzekł się go “ zanim kogut zapiał trzy razy “. Jednak co najważniejsze , zrozumiał swój błąd, zapłakał i poświęcił swoje życie głosząc Dobrą Nowinę o Jezusie.
Jan, Judasz, Piotr – każdy z nich przypomina mnie……
O Panie, „bądź mi skałą schronienia i zamkiem warownym, aby mnie ocalić” (Ps 71, 3)