- Dlaczego nie można przyjmować Komunii świętej w stanie grzechu śmiertelnego?
Krótko: ponieważ skutkuje to śmiercią! Świętokradzka Komunia święta zabija w nas całe życie Boże i skazuje na potępienie wiecz-
ne. Św. Paweł ostrzega, że taki człowiek „wyrok sobie spożywa i pije” (1 Kor 11,29).
Do grzechu ciężkiego, który już zamyka przed nami niebo, dodajemy kolejny: świętokradztwo. „Zmuszamy” Boga, który w sakramencie Eucharystii pozostawił się nam do całkowitej dyspozycji, by wszedł w nasz świat grzechu! To grzech bardzo ciężki, wymagający szczególnej pokuty i zadośćuczynienia.
Przyjęcie Komunii w stanie grzechu ciężkiego ma też konsekwencje doczesne. Apostoł Paweł wyjaśnia, że skutkiem niegodnego przyjęcia Komunii świętej jest to, że „wielu wśród was słabych i chorych i wielu też umarło” (1 Kor 11,30).
- W jaki sposób Jezus jest obecny w Komunii świętej, którą przyjmujemy?
Kościół naucza, że w Eucharystii „Jezus daje nam się cały”. Katechizm naucza nas, iż w niej „są zawarte prawdziwie, rzeczywiście
i substancjalnie Ciało i Krew wraz z duszą i Bóstwem Pana naszego Jezusa Chrystusa, a więc cały Chrystus” (KKK 1374).
Jezus jest tu obecny w sposób ukryty, widoczny tylko przez wiarę, ale Jego obecność nie podlega dyskusji. Wierzymy w to – jak nauczał św. Tomasz z Akwinu – „w oparciu o Boże świadectwo”.
- Jak długo pozostaje w nas Pan Jezus po przyjęciu Komunii świętej?
Od momentu Przeistoczenia pod postaciami chleba i wina obecne jest prawdziwe Ciało i Krew Jezusa, tak długo, jak istnieją te postacie. Przy przyjmowaniu Komunii świętej postacie przestają istnieć w naszym organizmie na skutek procesów trawiennych.
Staje się to po 15‒30 minutach. Z tą chwilą kończy się rzeczywista, istotowa i prawdziwa obecność Chrystusa. Pozostają jednak skutki naszego zjednoczenia z Panem. Można rzec: Chrystus jest nadal w nas obecny, ale już nie pod Postaciami eucharystycznymi.
- Dlaczego akupunktura jest grzechem?
Akupunktura związana jest z wiarą taoistyczną. Taoizm uczy, że jak we Wszechświecie, tak i w organizmie ludzkim działają dwie siły o jednakowej, lecz przeciwnej mocy: pozytywnej i negatywnej (yin i yang). Jeżeli one są w równowadze, to wszystko funkcjonuje prawidłowo; w przeciwnym razie następuje zaburzenie. Jeżeli występuje ono w ludzkim organizmie i powoduje dolegliwości, taoiści praktykują różne rytuały i metody wprowadzania równowagi pomiędzy wspomnianymi siłami.
Aby tę równowagę przywrócić, praktykują między innymi akupunkturę. Praktyka akupunktury polega na nakłuwaniu określonych części ciała, w których rzekomo to zaburzenie sił wystąpiło. Prawdą jest, że akupunktura, podobnie jak różne masaże, ma wpływ na działanie systemu nerwowego,
od którego zależy funkcjonowanie naszego organizmu, a więc także i stan zdrowia.
Praktyka akupunktury oprócz fizycznego działania na organizm, jakim jest nakłuwanie, ma jeszcze działanie duchowe – którym są wezwania i rytuały, które rzekomo mają wpływ na działanie sił yin i yang. A nawiązywanie kontaktu z jakimikolwiek tajemnymi mocami, siłami czy energiami jest działaniem magicznym, czyli okultystycznym.
I tu właśnie leży przyczyna zakazu katolikom praktykowania akupunktury. Bo nawet jeżeli ktoś stosuje tylko fizyczny aspekt akupunktury, to zachodzi obawa, że będzie stosował też aspekt magiczny. „Wszystko badajcie, a co szlachetne – zachowujcie! Unikajcie wszystkiego, co ma choćby pozór zła” (1 Tes 5,21-22).
Zostaw komentarz