Bł. Rajmund Lull

Bł. Rajmund Lull urodził się ok. 1322 roku w Palmie na Majorce, w bogatej rodzinie,
i na Majorce zmarł ok. roku 1316. Był jedynakiem. Jego ojciec – kupiec barceloński przybył na Majorkę po odzyskaniu jej przez wojsko chrześcijańskie, w którym służył. Rajmund spędził młodość na dworze królewskim, a dobra posada zarządcy majątku króla zapewniła mu dostatnie życie.
W 1256 roku poślubił Blankę i był szczęśliwym mężem i ojcem. Wszystko się zmieniło, kiedy w wieku 30 lat przeżył wizję Ukrzyżowanego. Do jego nawrócenia przyczyniła się także choroba żony. Ostatecznie z bogatego, lekkomyślnego i światowego człowieka stał się gorliwym misjonarzem Jezusa Chrystusa i nabrał głębokiego pragnienia nawracania muzułmanów. Wierzył, że Bóg wybrał go do głoszenia im Ewangelii.
W tym celu nawiązał kontakt z wieloma wpływowymi ludźmi ówczesnego świata, udał się nawet do papieża. Miał skonkretyzowany plan działania. Zależało mu na zakładaniu klasztorów-szkół, w których przyszli misjonarze będą uczyć się języków orientalnych.
Wstąpił też do III Zakonu św. Franciszka. Rozpoczął studia, uczył się łaciny i arabskiego. Wiele wówczas podróżował. Jakiś czas spędził też w pustelni. Wierzył, że nawracać można jedynie przez miłość, modlitwę i cierpienie.
Pragnął męczeństwa, którego równocze­śnie bardzo się bał. Udał się do Tunisu, gdzie poprowadził dysputę z uczonymi wyznawcami islamu – w celu ich nawrócenia. Został tam skazany na śmierć. Łaska męczeństwa nie była mu jednak dana. Ostatecznie wygnano go z kraju.
Bł. Rajmund był człowiekiem wykształconym. Nieobca mu była filozofia, zgłębiał tajniki teologii, znał medycynę i prawo. Był wybitnym znawcą islamu, niezmordowanym apostołem i mistykiem. Dużo pisał. Jedno z jego dzieł, Księga tysiąca przysłów, zawiera sentencje, które i dziś mogą nas wiele nauczyć.
„Bądź wstrzemięźliwy, ażeby mieć pokój. Kiedy rodzi się wstrzemięźliwość, zaczyna się cierpliwość. Z cierpliwości rodzi się pokój.
Kto ma cierpliwość, ma samego siebie”. ■