Św. Jan z Mathy

Św. Jan z Mathy urodził się w roku 1150 w miejscowości Faucon na pograniczu Francji i Włoch w rodzinie szlacheckiej. Zdobyłgruntowne wykształcenie teologiczne i wykładał w paryskim studium, z którego powstał Uniwersytet Sorbony. Mając około 40 lat, przyjął święcenia kapłańskie, nakłoniony do tego przez biskupa Paryża. Sam wzbraniał się, nie czując się godnym.
W czasie Mszy świętej prymicyjnej ujrzał Chrystusa w majestacie, z niebiesko-czerwonym krzyżem i z dwoma niewolnikami: białym i czarnym. Aby lepiej zrozumieć otrzymaną wizję, Jan udał się do pustelni, gdzie kilku eremitów prowadziło świątobliwe życie. Zaprzyjaźnił się z jednym z nich – ze św. Feliksem. Zrozumiał, że Bóg powołuje go do opieki nad chrześcijanami, którzy popadli w niewolę, pojmani podczas wypraw krzyżowych albo porywani i wywożeni przez korsarzy muzułmańskich, którzy napadali na wybrzeża Europy. W tym celu założył Zakon Trójcy Przenajświętszej od Wykupu Niewolników (trynitarze). Niewolników uwalniał przy użyciu pieniędzy lub wymieniał na muzułmanów.
W 1199 r. św. Jan osobiście udał się do Maroka, gdzie dokonał pierwszego wykupienia chrześcijan przebywających w niewoli. Aby zapewnić wyzwolonym opiekę, Święty gromadził środki, zakładał domy zakonne i przytułki. Działał głównie na terenie Palestyny, północnej Afryki i Hiszpanii. Ogólnie Jan uwolnił z niewoli arabskiej około 900 chrześcijan.
W 1668 r. trynitarze przybyli również do Polski. Ich misją było uwalnianie z niewoli tureckiej, z której udało im się przywrócić wolność około tysiącu porwanym.
Św. Jan z Mathy zmarł 17 grudnia 1213 r. w Rzymie. Jego relikwie złożono w Kolegium Trynitarskim w Salamance w 1966 r., gdzie odbierają żywą cześć.  ■