Biada temu człowiekowi!
Wielka Środa
31 marca, 2021
(Mt 26,14-25)

Słowa Ewangelii według św. Mateusza

Jeden z Dwunastu, imieniem Judasz Iskariota, udał się do arcykapłanów i rzekł: Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam. A oni wyznaczyli mu trzydzieści srebrników. Odtąd szukał sposobności, żeby Go wydać. W pierwszy dzień Przaśników przystąpili do Jezusa uczniowie i zapytali Go: Gdzie chcesz, żebyśmy Ci przygotowali Paschę do spożycia? On odrzekł: Idźcie do miasta, do znanego nam człowieka, i powiedzcie mu: Nauczyciel mówi: Czas mój jest bliski; u ciebie chcę urządzić Paschę z moimi uczniami. Uczniowie uczynili tak, jak im polecił Jezus, i przygotowali Paschę. Z nastaniem wieczoru zajął miejsce u stołu razem z dwunastu . A gdy jedli, rzekł: Zaprawdę, powiadam wam: jeden z was mnie zdradzi. Bardzo tym zasmuceni zaczęli pytać jeden przez drugiego: Chyba nie ja, Panie? On zaś odpowiedział: Ten, który ze Mną rękę zanurza w misie, on Mnie zdradzi. Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, jak o Nim jest napisane, lecz biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany. Byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził. Wtedy Judasz, który Go miał zdradzić, rzekł: Czy nie ja, Rabbi? Odpowiedział mu: Tak jest, ty.

Komentarz do Ewangelii

Biada temu człowiekowi

W dzisiejszej ewangelii Jezus przestrzega nas przed  grzechem , tak jak robił to wobec Judasza.

Jednak on pozostał niewzruszony. Co ciekawe, podczas gdy inni uczniowie zwracają się do Jezusa

używając słowa “Kyrios” –  “Panie” , uznając Go tym samym za swojego Boga, Zbawcę, Judasz  nazywa Go “Rabbi” – “Nauczycielem”. Dla niego jest jednym z wielu nauczycieli, którego w każdej chwili można opuścić dla kogoś lub czegoś lepszego…..

Judasz, mimo, że został powołany przez Jezusa  po imieniu, nie przyjął Go jako swojego Zbawiciela.

Jednak Jezus do końca będzie w nim widział  przyjaciela.

On kocha nawet najbardziej zatwardziałych grzeszników, ponieważ jak mówi Psalm 103:

 

Miłosierny jest Pan i łaskawy,

nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy,

Nie zapamiętuje się w sporze,

nie płonie gniewem na wieki.

Nie postępuje z nami według naszych grzechów,

ani według win naszych nam nie odpłaca.