Oto ja, poślij mnie!

Poślij mnie, Panie, jak posłałeś Apostołów, bym własnym życiem umiała świadczyć o Tobie. Tu, gdzie jestem i gdzie chcesz żebym była. Nie gdzieś daleko, gdzie w moich wyobrażeniach chciałabym być. Ale tu i teraz, wśród ludzi, z którymi przyszło mi żyć, pracować, tworzyć wspólnotę.

Poślij mnie, Panie, do wszystkich sytuacji, z którymi muszę się zmagać. Także tymi niewygodnymi, bolesnymi. Bym umiała zachować Twoje Przykazania do końca i w każdych warunkach. By ci, których postawiłeś na mojej drodze w tych konkretnych wydarzeniach, odzyskali nadzieję w Twoją miłość.

Poślij mnie, Panie, do mnie samej. Bym nigdy nie przestała Cię kochać i potrafiła dziękować Ci w każdym położeniu. Chcę iść za Tobą.

Amen.