Intencja Rycerstwa Niepokalanej na październik: Abyśmy się stali prawdziwymi synami i córkami św. Franciszka z Asyżu przez Niepokalaną, Królową Zakonu Serafickiego.

Prawdziwy syn i córka św. Franciszka. Czym powinni się charakteryzować? Co szczególnego powinno ich wyróżniać? Muszę przyznać, że wcale nie jest łatwo odpowiedzieć na te pytania w krótkim rozważaniu, a śmiem nawet twierdzić, że cały jeden numer „Rycerza Niepokalanej” również nie byłby w stanie pomieścić wszystkich treści, które się w nich kryją. Postanowiłem więc zapytać się św. Biedaczyny z Asyżu
o radę. Z pomocą przyszedł mi napisany przez niego List do wiernych, którego adresatami są chrześcijanie żyjący w założonych przez św. Franciszka trzech zakonach, zarówno duchowni, jak i świeccy oraz wszyscy zamieszkali na całym świecie. Zachęcam do spokojnego odczytania treści i zastanowienia się: czy rzeczywiście jesteśmy prawdziwymi dziećmi św. Franciszka?
• „Miłować Boga i uwielbiać Go czystym sercem i czystym umysłem, bo On, tego ponad wszystko pragnąc, powiedział: Prawdziwi czciciele będą czcić Ojca w duchu i prawdzie” (J 4,23);
• „Powinniśmy spowiadać się przed kapłanem ze wszystkich grzechów naszych
i przyjmować od niego Ciało i Krew Pana
naszego, Jezusa Chrystusa” (por. J 6,55.57);
• „Wydawajmy godne owoce pokuty” (Łk 3,8);
• „Kochajmy bliźnich jak siebie samych.
A jeśli ktoś nie chce kochać ich tak jak siebie, niech im przynajmniej nie wyrządza zła, lecz niech czyni im dobrze” (por. Mt 22,39);
• „Ci, którzy otrzymali władzę sędziowską, niech sądzą z miłosierdziem, tak jak sami pragną otrzymać miłosierdzie od Pana” (por. Jk 2,13);
• „Miejmy w sobie miłość i pokorę, i dawajmy jałmużnę, bo ona oczyszcza dusze
z brudów grzechu” (por. Tb 4,11; 12,9);
• „Powinniśmy pościć i powstrzymywać się od nałogów oraz grzechów” (por. Syr 3,32);
• „Powinniśmy często nawiedzać kościoły oraz szanować i czcić duchownych, nie tyle dla nich samych, bo mogą być grzesznikami, ile dla ich urzędu i posługi wobec Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, które oni konsekrują na ołtarzu, sami przyjmują oraz
innym udzielają”;
• „Powinniśmy mieć w nienawiści ciała nasze z wadami i grzechami, bo Pan mówi
w Ewangelii: wszelkie zło, występki i grzechy z serca pochodzą” (por. Mt 5,44; Łk 6,27);
• „Powinniśmy miłować naszych nieprzyjaciół i dobrze czynić tym, którzy nas mają
w nienawiści” (por. Mt 5,44; Łk 6,27);
• „Powinniśmy zachowywać przykazania i rady Pana naszego, Jezusa Chrystusa”;
• „Nie powinniśmy być mądrymi i roztropnymi według ciała, lecz raczej bądźmy prostymi, pokornymi i czystymi” (por. 1 Kor 1,26);
• „Nie pragnijmy nigdy górować nad innymi, lecz bądźmy raczej sługami i poddanymi wszelkiemu ludzkiemu stworzeniu
ze względu na Boga” (1 P 2,13);
„A na tych wszystkich i te wszystkie, którzy będą to czynić i wytrwają aż do końca, spocznie Duch Pański (por. Iz 11,2)
i uczyni w nich mieszkanie i miejsce pobytu (por. J 14,23). I będą synami Ojca niebieskiego (por. Mt 5,45), którego dzieła czynią. I są oblubieńcami, braćmi i matkami Pana naszego, Jezusa Chrystusa (por. Mt 12,50). Jesteśmy oblubieńcami, gdy dusza wierna łączy się w Duchu Świętym z Jezusem Chrystusem. Jesteśmy prawdziwymi braćmi, gdy spełniamy wolę Jego Ojca, który jest w niebie (por. Mt 12,50). Jesteśmy matkami, gdy Go nosimy w sercu i w ciele naszym (por.
1 Kor 6,20) przez miłość oraz czyste i szczere
sumienie, rodzimy Go przez święte uczynki, które powinny przyświecać innym jako wzór” (por. Mt 5,16).

[Św. Franciszek z Asyżu, List do wiernych, w: Pisma św. Franciszka z Asyżu, red. P. Brzozowska, M. Macioszek, Ojcowie Kapucyni, Warszawa 19903, ss. 152-161] ■