Jan Duns Szkot, idąc na dysputę w obronie Niepokalanego Poczęcia, zwrócił się do Niepokalanej i modlił się przy napotkanej figurce:
„Dozwól mi chwalić Cię,
Panno Przenajświętsza. I daj mi moc
przeciwko nieprzyjaciołom Twoim”.
Gdy zbadamy tę modlitwę, zauważymy w niej dwie części: – pierwsza bardzo pokorna, w której mówi: „Dozwól mi chwalić Cię,
Panno Przenajświętsza”; druga – w której zaciska pięść i mówi: „daj mi moc przeciwko nieprzyjaciołom Twoim”. My nie możemy być gorsi od tego franciszkanina dającego kierunek prądowi, który zrodził dogmat o Niepokalanym Poczęciu. Nie możemy inaczej zrobić jak on. Będziemy walczyć, aż wszyscy uznają Niepokalaną za Królową.
Chociażby każdy z nas był rozproszony, bo nie wiadomo, jakie koleje mogą jeszcze przyjść na Polskę, do śmierci będziemy o to walczyć, bo to nasz ideał.
Czy będziemy osobno lub razem, gdziekolwiek i w jakichkolwiek warunkach.
Dopóki będziemy żyli, będziemy walczyć.
I po śmierci jeszcze więcej walczyć będziemy, aby Matka Najświętsza była Królową Kościoła w Polsce i Królową całego świata.
Niepokalanów, 3 maja 1937 roku