Rycerstwo na końcu świata

W poprzednich numerach „Rycerza” skoncentrowaliśmy się na działalności Rycerstwa Niepokalanej, związanej z niepokalanowskim klasztorem.
W obecnym numerze zmieniamy miejscowość, kraj, a nawet kontynent. Chcemy zaprezentować działalność rycerzy Niepokalanej w Afryce.
W grudniu 2022 roku kontynent ten odwiedzili:
prezes międzynarodowy MI Miquel Bordas Prószyński
oraz delegat asystenta międzynarodowego MI o. Gilson Miguel Nunes OFMConv.
Była to pierwsza tego typu wizyta, która objęła trzy kraje: Burkina Faso,
Wybrzeże Kości Słoniowej oraz Gabon. W naszym artykule
skoncentrujemy się przede wszystkim na działalności
Rycerstwa Niepokalanej w Burkina Faso.

Podczas tej „historycznej” wizyty odpowiedzialni za Rycerstwo międzynarodowe mogli zapoznać się z sytuacją MI oraz rozwojem Spuścizny Kolbiańskiej
w tych krajach. W szczególności był to czas intensywnych i owocnych spotkań z członkami Stowarzyszenia z każdego z tych krajów oraz wspólnej modlitwy.
Należy zauważyć, że obecność Rycerstwa Niepokalanej w Burkina Faso, na Wybrzeżu Kości Słoniowej i w Gabonie, ma różne pochodzenie, a jego rozwój ma swoje własne cechy charakterystyczne w każdym z tych krajów. To, co łączy te kraje, to między innymi wspólny język urzędowy, którym jest język francuski. Tylko w Burkina Faso powstanie MI jest związane z Zakonem Braci Mniejszych Konwentualnych. W roku 2001 przyjechali tam franciszkańscy misjonarze
z Włoch, a dwa lata później dołączyli do nich franciszkanie z polskiej Prowincji Matki Bożej Niepokalanej. Asystentem krajowym jest o. Marek Hryniewicki OFMConv.
Zarówno w Gabonie, jak i na Wybrzeżu Kości Słoniowej MI powstało w latach 80. ubiegłego wieku, głównie z inicjatywy osób świeckich, ponieważ Zakon ten nie prowadzi misji w tych krajach. Opiekę duchową Sto­warzyszenia w Gabonie i na Wybrzeżu Kości Słoniowej sprawują księża diecezjalni
i zakonni. Skoncentrujmy się jednak na kraju,
w którym Rycerstwo Niepokalanej zostało zaszczepione przez misjonarzy z Polski.
Nazwę kraju – Burkina Faso możemy przetłumaczyć jako kraj „prawych ludzi”. Mimo tego pięknego określenia sytuacja na tym terenie jest niestety stale napięta. Powodem tego stanu jest utrzymująca się już od wielu lat niestabilna sytuacja polityczna, powszechna korupcja oraz plaga
islamskie­go terroryzmu.
Rycerstwo pojawiło się w Burkina Faso całkiem niedawno. Założycielem pierwszej Wspólnoty rycerzy był br. Michał Kossi Egah – franciszkanin pochodzący z Togo, który do Zakonu wstąpił w Polsce. Tu odbył całą formację zakonną i wiele lat pracował w Niepokalanowie. Wspólnoty Rycerstwa w Polsce miały okazję poznać br. Michała, bo całym sercem był on zaangażowany w dzieło Ojca Kolbego. Gdy wyjechał do Burkina Faso, jego
marzeniem było założenie Rycerstwa w tym dalekim kraju. Udało się to w roku 2014.
Niestety, kilka miesięcy później br. Michał zginął w wypadku drogowym, gdy jechał
do pracy – do szpitala.
Obecnie w Burkina Faso jest ponad 250 rycerzy, rozsianych w różnych miejscach kraju. Cztery grupy znajdują się w stolicy, dwie
w diecezji Koudougou i po jednej w diecezjach: Kaya, Koupela i Tenkodogo. Rycerze uczestniczą w życiu parafii. Animują Msze, Różaniec i inne spotkania modlitewne.
Dwie grupy ze stolicy animują każdego miesiąca Msze święte w dwóch szpitalach, gdzie po zakończeniu Liturgii odwiedzają tamtejszych chorych; czę-
sto włączają się w różnego rodzaju akcje na rzecz osób starszych i dzieci.
Ważnym wymiarem działalności jest formacja. Dwa razy w roku przeżywają dzień skupienia, uczestniczą w konferencjach, a w czasie wakacji organizują czterodniowy obóz dla członków Rycerstwa. Poruszająca jest żywa pamięć rycerzy o br. Michale – w rocznicę jego śmierci przyjeżdżają do Sabou na Mszę świętą w jego intencji i aby pomodlić się przy jego grobie.
Podczas wspomnianej na wstępie wizyty, międzynarodowi przedstawiciele MI zostali przyjęci w Domu Formacyjnym franciszkanów konwentualnych w stolicy kraju, Wagadugu. Pierwszym punktem wizyty było spotkanie z JEm kard. Philippem Ouédraogo, arcybiskupem Wagadugu. Kardynał przekazał błogosławieństwo
i przesłanie dla wszystkich członków MI świata, podkreślając, że Kościół jest „rodziną Bożą”. Kardynał zaznaczył również, jak ważne jest, abyśmy wszyscy współpracowali w trosce
o pokój, który jest darem od Boga.
Następnego dnia, we wspomnienie św. Franciszka Ksawerego, patrona misji, goście wzięli udział
w Międzynarodowym Różańcu MI, odmawianym z wielką pobożnością przez miejscowych rycerzy i rycerki w kaplicy Klasztoru św. Antoniego w Wagadugu. Spotkali się również
z Asystentem krajowym oraz przedstawicielami Rady Narodowej, której przewodniczy pan Jean Leónardi Balma.
Niedzielna Msza święta, animowana przez lokalną grupę Rycerstwa, stanowiła centralny punkt wizyty
w Burkina Faso. Po zakończeniu odbyło się spotkanie z rycerzami różnych grup i diecezji kraju, także grup studenckich. To spotkanie umożliwiło cenny dialog
i wymianę świadectw, po których nastąpiła braterska agapa. Po południu Asystent i Prezes międzynarodowy udali się wraz z o. Markiem do Sabou, na zachód od stolicy, gdzie znajduje się szpital-przychodnia
św. Maksymiliana, prowadzony przez franciszkanów.
Następnego dnia, po porannej Mszy świętej, w której uczestniczyli również niektórzy pracownicy szpitala, goście zapoznali się
z sytuacją szpitala, po którym oprowadził ich jego dyrektor, o. Joseph Kadsondo. Szpital ten jest placówką, która świadczy pomoc
medyczną miejscowej ludności.
Ostatniego dnia wizyty w Burkina Faso, w godzinach porannych, w Domu Formacji w Wagadugu odbyło się spotkanie formacyjne z postulantami franciszkańskimi na temat Dziedzictwa Kolbiańskiego oraz Rycerstwa Nie­pokalanej.
Na koniec pragniemy wyrazić podziękowanie Panu Miquelowi Bordas Prószyńskiemu, o. Gilsonowi M. Nunesowi OFMConv
oraz o. Markowi Hryniewickiemu, którzy umożliwili powstanie tej relacji.

Zapraszamy do współpracy!

Drogi Czytelniku, pomyśl, jak mógłbyś wesprzeć rozwój Rycerstwa Niepokalanej
poza granicami Polski. Może ofiarujesz jakieś swoje cierpienie lub modlitwę, aby przez Niepokalaną Pan Jezus był znany
i kochany przez wszystkich ludzi na świecie? A może odczuwasz powołanie do wyjazdu na misje? Pomyśl też, jak mógłbyś skorzystać z doświadczenia rycerzy Niepokalanej w Afryce i z nowym entuzjazmem zaangażować się w dzieła swojej Wspólnoty, w rozwój MI wokół Ciebie.

Może Ty lub Twoja Wspólnota MI podejmujecie jakieś rycerskie dzieła i chciałbyś podzielić się tym na łamach „Rycerza Niepokalanej”? Przyślij opis swojej działalności wraz z kilkoma zdjęciami na adres:

redakcja@rycerzniepokalanej.pl.

Może i przez Ciebie Niepokalana chce zainspirować innych… ■

Ten i inne teksty czytaj dzięki prenumeracie

Zajrzyj do nas na FB