13 lipca 1917 roku Matka Boża w Fatimie objawiła trojgu portugalskim pastuszkom trzy tajemnice, czyli przesłania,
które poleciła im zachować w sekrecie i ujawnić w stosownym czasie.
Drugie z owych orędzi dotyczyło pokoju na świecie.
Zacytujmy w całości słowa Najświętszej Maryi Panny, tak jak je zapamiętała Siostra Łucja: „Widzieliście piekło, dokąd idą dusze biednych grzeszników.
Aby ich ratować, Bóg chce ustanowić na świecie nabożeństwo do mego Niepokalanego Serca. Jeśli zrobi się to, co ja wam mówię, wiele dusz zostanie uratowanych, nastanie
pokój na świecie.
Wojna się skończy. Ale jeżeli się nie przestanie obrażać Boga, to za pontyfikatu Piusa XI rozpocznie się druga, gorsza. Kiedy ujrzycie noc oświetloną przez nieznane światło, wiedzcie, że to jest wielki znak, który wam Bóg daje, że ukarze świat za jego zbrodnie przez wojnę, głód i prześladowania Kościoła i Ojca Świętego. Żeby temu zapobiec, przyjdę, by żądać
poświęcenia Rosji memu Niepokalanemu Sercu i ofiarowania Komunii świętej w pierwsze soboty na zadośćuczynienie. Jeżeli ludzie me życzenia spełnią, Rosja nawróci się i zapanuje
pokój, jeżeli nie, Rosja rozszerzy swoje błędne nauki po świecie, wywołując wojny i prześladowania Kościoła. Dobrzy będą męczeni,
Ojciec Święty będzie bardzo cierpieć, wiele narodów zostanie zniszczonych, na koniec zatriumfuje moje Niepokalane Serce. Ojciec Święty poświęci mi Rosję, która się nawróci, a
dla świata nastanie okres pokoju”. Zauważmy, że Matka Boża stawia dwa warunki nastania pokoju. Pierwszy z nich skierowany jest do Ojca Świętego i dotyczy poświęcenia Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi.
Jak wyjaśniła później Siostra Łucja, to wezwanie dotyczyło nie tylko papieża, lecz także biskupów. Z tego właśnie powodu portugalska zakonnica zakwestionowała skuteczność poświęcenia, którego dokonał Jan Paweł II podczas swej wizyty w Fatimie 13 maja 1982 roku. Wyjaśniła, że Niebo nie przyjęło tego aktu, gdyż nie dokonał się on w łączności z biskupami z całego świata. Wyjaśniała, że ponieważ „błędne nauki Rosji”, czyli teoria i praktyka komunizmu, są zagrożeniem dla całego świata, dlatego poświęcenie musi zaangażować hierarchów z każdego zakątka naszego globu.
Papież wsłuchał się w ten głos i 25 marca 1984 roku ponowił swój akt w Bazylice św. Piotra w Rzymie – tym razem w łączności z biskupami na wszystkich kontynentach.
Wkrótce potem rozpoczął się proces demontażu komunizmu w Europie Środkowej i Wschodniej, zakończony rozwiązaniem Związku Sowieckiego w dniu 8 grudnia 1991
roku, czyli w święto Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Nieprzypadkowo na placu przed bazyliką w Fatimie znajduje się dziś fragment Muru Berlińskiego jako widoczny znak związku przyczynowo-skutkowego, jaki widzą miliony wiernych na całym świecie między wypełnieniem żądania Maryi a upadkiem czerwonego totalitaryzmu.