Drogie Dzieci! Otrzymałem ze starostwa powiadomienie, że wojska niemieckie szybko posuwają się naprzód. Powiat sochaczewski ma być ewakuowany, zatem Niepokalanów także.
Dobrze nam tu było żyć razem pod czułą opieką Niepokalanej, lecz nadszedł czas, że musimy się rozejść. Przepraszam Was za wszystkie zgorszenia, jakie Wam kiedykolwiek dałem, i za wszystkie
przykrości, jakie Wam wyrządziłem.
Ja od Was przykrości prawie nie miałem. Czasem jakieś drobiazgi, ale już ich nie pamiętam. (…) Wielu z Was już tutaj nie powróci więcej. Ja też tej wojny podobno nie przeżyję.
Ale pamiętajcie: kochajcie Niepokalaną i we wszystkich trudnościach do Niej się zwracajcie, a Ona na pewno Was wysłucha i przeprowadzi szczęśliwie przez wszelkie trudności.

Niepokalanów,
wtorek, 5 września 1939 roku,
godz. 16