Moi Drodzy, pamiętajmy o tym i przypominajmy sobie to często, że wystarczy jedno zwrócenie się do Niepokalanej czy słowem, czy wzrokiem, czy choćby myślą tylko, by Ona naprawiła to wszystko, cośmy zepsuli – i w nas, i dookoła nas w innych – by pokierowała nami w chwili obecnej i wzięła w opiekę naszą przeszłość i wyniki naszej pracy w przyszłości. Dlatego często do Niej
się uciekajmy. Niech ta Jej figurka, dominująca w każdej pracowni, w każdej celi Niepokalanowa nam dopomaga do tego, byśmy sobie często podczas dnia przypominali o tym dziecięcym obowiązku zwracania się do Niej przed ważniejszymi czynnościami. W razie trudności oddajcie Jej te trudności, by z nimi zrobiła, co się Jej podoba – usunęła je, zmniejszyła, zwiększyła
lub pozostawiła bez zmiany, ale i na końcu też dobrze wykonaną czynność Jej oddać, by skutek jej był taki, jakiego Ona sobie życzy.