Intencja Rycerstwa Niepokalanej na sierpień:

Aby miłość i oddanie św. Maksymiliana stały się dla każdego rycerza bodźcem
do całkowitego i bezwarunkowego oddania się Niepokalanej.

Pewien profesor, kończąc wykład, zwrócił się do swoich słuchaczy:
– Czy są jakieś pytania?
Jeden ze studentów zapytał go wtedy:
– Tak, panie Profesorze. Proszę mi powie­dzieć: jaki jest sens życia?
Jego kolegów, którzy zmierzali już w kierunku drzwi, ogarnął śmiech. Jednak profesor przyglądał się uważnie studentowi, chcąc zrozumieć, czy pytanie zostało zadane poważnie, czy jedynie dla żartu. Kiedy doszedł do wniosku, że student zadał mu je na serio, powiedział:
– Odpowiem Panu.
Potem wyjął z kieszeni portfel, wydobył z niego małe lusterko, nie większe od monety, i po chwili namysłu powiedział:
– Kiedy wybuchła wojna, byłem jeszcze dzieckiem. Pewnego dnia znalazłem na ulicy roztrzaskane w drobiazgi lusterko. Wziąłem wtedy ze sobą największy jego kawałek. To właśnie ten drobiazg. Zacząłem się nim bawić i byłem pełen radości, że mogę odbijać w nim światło i kierować je do ciemnych zakątków, do których nigdy nie zagląda słońce: do ciemnych, głębokich dziur, szczelin i zakamarków. Zachowałem sobie to lusterko. Kiedy stałem się już dorosłym człowiekiem, zdałem sobie sprawę, że lusterko to ma dla mnie jeszcze większe znaczenie niż poprzednio. Dzięki niemu zrozumiałem, że i moje życie może przekazywać światło – ja też jestem fragmentem lustra. Poprzez wszystko to, kim jestem i co czynię, mogę przekazywać światło – światło prawdy, zrozumienia, świadomości, dobra, czułości – i oświetlać w ten sposób ciemne zakątki ludzkiego serca, by móc coś w kimś zmienić. Być może dostrzegą to również inni i oni także zechcą czynić podobnie.
W tym właśnie zauważam sens życia. ■