Tęsknota wygnańca. Chrześcijanin to człowiek drogi – nie żyje już w sobie, lecz w Chrystusie, który nadchodzi.

Jeden z najbardziej niesamowitych poematów Jana od Krzyża. „Żyję nie żyjąc w sobie” (Vivo sin vivir en m). Najbardziej niesamowitych, gdyż zupełnie nie przystających do człowieka. Jak bowiem był on trudny do ogarnięcia rozumem w czasach Jana, tak pozostaje – a może jest jeszcze bardziej odległy – od mentalności współczesnego człowieka. 5. Nasza ojczyzna jest w niebie             Ryba wyjęta...