Niegdyś gwiazda z Betlejem mędrców prowadziła, Dziś znak daje, by zasiąść do świętej wieczerzy, By krucha biel opłatka skłóconych godziła,
A w sercu znów zamieszkał Ten, co "w żłobie leży"...


Niegdyś gwiazda z Betlejem mędrców prowadziła, Dziś znak daje, by zasiąść do świętej wieczerzy, By krucha biel opłatka skłóconych godziła,
A w sercu znów zamieszkał Ten, co "w żłobie leży"...

Wiara i rozum to w tej chwili nie tylko wyzwanie, ale coraz bardziej wezwanie do budowania przyszłości. Nigdy wcześniej świat nie był nasycony taką liczbą zdarzeń, które dzieją się na naszych oczach...

Niektórzy katoliccy intelektualiści lubią narzekać na „Kościół konstantyński”, czyli sojusz tronu z ołtarzem. Ich zdaniem cesarz Konstantyn Wielki zapoczątkował nowy rozdział w dziejach chrześcijaństwa...

Kliknij i pobierz

Doroczne święto Niepokalanego Poczęcia Maryi to jakby uroczysta defilada Rycerstwa spod Jej błękitnego sztandaru. Ale zarazem i rachunek sumienia z naszych rycerskich obowiązków...

Stary Testament zawiera wiele proroctw określających, kiedy i gdzie narodzi się Mesjasz oraz jakimi cechami będzie się wyróżniał. Tęsknota za Wybawicielem rozbrzmiewa w całej historii Starego Testamentu.

27 listopada 1830 r. Niepokalana objawiła się św. Katarzynie Labouré przy Rue du Bac w Paryżu. Ukazała jej także wzór Medalika, który poleciła sporządzić i rozpropagować.

„Dozwól mi chwalić Cię, o Panno Maryjo Przenajświętsza, i daj mi moc przeciwko nieprzyjaciołom Twoim” – tak modlił się bł. Jan, idąc na dysputę z przeciwnikami prawdy o Niepokalanym Poczęciu Matki Bożej.

Komentując pierwsze miesiące pontyfikatu Leona XIV, watykaniści podkreślają, że wystąpienia nowego Papieża charakteryzuje cecha, którą określić można jednym słowem: chrystocentryzm.

Inskrypcje w kamieniu – to seria fabularyzowanych opowiadań, prezentujących ciekawe epizody z życia ważnych postaci w historii Rzeczypospolitej. "Ostrobramskie kantaty" poświęcone jest Stanisławowi Moniuszce.

Wydaje się, że można mówić o Jezusie Chrystusie pomijając całkowitym milczeniem Maryję, jakby nigdy Jej nie było. Taka jednak...

Jan od Krzyża i Maksymilian Kolbe uczą, że prawdziwe szczęście rodzi się z ofiary i całkowitego oddania Bogu.

Tęsknota wygnańca. Chrześcijanin to człowiek drogi – nie żyje już w sobie, lecz w Chrystusie, który nadchodzi.

Jeden z najbardziej niesamowitych poematów Jana od Krzyża. „Żyję nie żyjąc w sobie” (Vivo sin vivir en m). Najbardziej niesamowitych,...

Tęsknota duszy za Bogiem. O życiu, które jest umieraniem i pragnieniem spotkania z Tym, który JEST.

„Umieram, bo nie umieram” – woła św. Jan od Krzyża w jednym z najbardziej poruszających poematów mistycznych. To nie tylko poetycka fraza, lecz echo serca, które nie może już znieść oddzielenia od Boga.